Όραση – Ισορροπία

Η όραση παίζει σημαντικό ρόλο στην ικανότητά μας να εξισορροπούμε, να προσανατολίζουμε τον εαυτό μας στο χώρο και να επεξεργαζόμαστε την κίνηση των πραγμάτων στο περιβάλλον μας. Περίπου το 20% των νευρικών ινών από τις νευρικές οδούς των ματιών (οι νευρικές ίνες μέσα στον εγκέφαλο που συνδέονται με το μάτι) αλληλεπιδρούν με το αιθουσαίο σύστημα (βασικό σύστημα ισορροπίας), και τα τμήματα του εγκεφάλου που βοηθούν στον έλεγχο της ισορροπίας και των κινήσεων των ματιών. Ο άλλος βασικός συντελεστής στην ισορροπία είναι οι αισθητηριακές πληροφορίες που λαμβάνονται μέσω των αρθρώσεων και των μυών μας.

Εάν το αιθουσαίο σύστημα υποστεί βλάβη από ασθένεια, γήρανση, τραυματισμό στο κεφάλι ή μερικές φορές χωρίς προφανή λόγο, τα άτομα με μια αιθουσαία διαταραχή αντιμετωπίζουν συχνά εξαιρετικές δυσκολίες με την ισορροπία ,την κίνηση, καθώς και με την αντίληψή τους για το χώρο.

Ως αποτέλεσμα, μπορεί να είναι δύσκολη η λειτουργία στο σχολείο ή στο χώρο εργασίας ή η εκτέλεση καθημερινών εργασιών σε περιβάλλοντα με υπερβολική οπτική διέγερση, όπως ένα σουπερμάρκετ ή ένα εμπορικό κέντρο. Σύμφωνα με τον Οργανισμό για τις αιθουσαίες παθήσεις, περισσότερο από το 35% των ενηλίκων των ΗΠΑ ηλικίας 40 ετών και άνω (69 εκατομμύρια άτομα) παρουσιάζουν δυσλειτουργία του αιθουσαίου συστήματος κάποια στιγμή στη ζωή τους. Συχνά συμπτώματα που σχετίζονται με αιθουσαίες διαταραχές περιλαμβάνουν:

-Ιλίγγους και ζαλάδες.

-Ανισορροπία και Χωρικός αποπροσανατολισμός

-Διαταραχές όρασης

-Αλλαγές στην ακουστική αντίληψη

-Γνωστικές και / ή ψυχολογικές αλλαγές

Εκτός από κάποιο πρόβλημα στο αιθουσαίο σύτημα, συμπτώματα όπως τα παραπάνω τα συναντούμε συχνά και σε άτομα με κοινές οπτικές δυσλειτουργίες. Τέτοιες δυσλειτουργίες μπορεί να είναι οι εξής :

– Ανισεικονία : Μια οπτική κατάσταση όπου υπάρχει σημαντική διαφορά στο αντιληπτό μέγεθος των εικόνων, από το ένα μάτι στο άλλο. Αυτό μπορεί να προκαλέσει αποπροσανατολισμό, κεφαλαλγία, ζάλη και διαταραχές ισορροπίας.

– Κάθετος συγχρονισμός θέασης ( Κάθετη Φορία / Τροπία) : Κανονικά, οι οφθαλμοί λειτουργούν σε τέλειο συγχρονισμό στο οριζόντιο επίπεδο. Στην περίπτωση όμως αυτή, το ένα μάτι θα έχει υψηλότερο στόχο από το άλλο. Σε μια προσπάθεια προσαρμογής στην κατακόρυφη κακή ευθυγράμμιση των ματιών, το άτομο συχνά θα στρέφει το κεφάλι του για να ευθυγραμμίσει τα μάτια. Αυτό με τη σειρά του μπορεί να προκαλέσει διαταραχές στο αιθουσαίο υγρό του εσωτερικού αυτιού και να οδηγήσει σε διαταραχές όπως ζάλη και απώλεια ισορροπίας.

– Διόφθαλμες δυσλειτουργίες : Αναφέρεται στην αδυναμία των ματιών να συνεργαστούν ως ομάδα. Τα μάτια πρέπει να στοχεύουν μαζί και να επικεντρωθούν με ακρίβεια σε ένα σημείο στο χώρο για να μπορούν γρήγορα να αλλάξουν την εστίαση μεταξύ αντικειμένων. Αυτό επιτυγχάνεται όταν το οπτικό σύστημα λειτουργεί ως ομάδα. Και τα δύο συστατικά της προβολής (τοποθέτηση και εστίαση) ελέγχονται από νευρικές συνδέσεις σε υψηλότερα κέντρα του εγκεφάλου. Ο τραυματισμός του εγκεφάλου σε αυτά τα νευρικά κέντρα μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα ομαδοποίησης και εστίασης με αποτέλεσμα διπλή όραση ή / και θολή όραση – δημιουργώντας προβλήματα ζάλης και ισορροπίας.

Μια οπτομετρική εξέταση μπορεί να εντοπίσει τέτοιες δυσλειτουργίες και να συμβάλλει στην αποκατάστασή τους μέσω προγραμμάτων Vision therapy.