Περιορισμός Μυωπικής Εξέλιξης
Η εξέλιξη της μυωπίας τα τελευταία χρόνια παγκοσμίως λόγω της χρήσης ηλεκτρονικών συσκευών (tablet, PC, κινητά κ.α.) έχει λάβει διαστάσεις επιδημίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε χώρες τεχνολογικά προηγμένες τα ποσοστά των νέων παιδιών που εμφανίζουν μυωπία έχουν αυξηθεί κατά 400%.
Πάνω σε αυτό το τεράστιο πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί η επιστήμονες του κλάδου της οφθαλμολογίας και της οπτομετρίας έχουν εντείνει τις προσπάθειές τους προκειμένου να βρούνε λύσεις που θα μειώσουν / καθυστερήσουν την μυωπική εξέλιξη. Προς την κατεύθυνση αυτή έχουν εφαρμοστεί διάφορες φαρμακευτικές μέθοδοι (χρήση ατροπίνης και άλλων ουσιών), όπως επίσης και η χρήση ειδικών ορθοκερατολογικών ή πολυεστιακών φακών.
Οι παραπάνω μέθοδοι έχουν σαν σκοπό είτε την παρέμβαση στο Αυτόνομο Νευρικό Σύστημα ( μερική παράλυση της προσαρμογής ) είτε στην αλλαγή της μορφολογίας του κερατοειδή (καμπυλότητα), είτε στην αλλαγή της απαίτησης προσαρμογής.
Αντιθέτως το Vision Therapy αποσκοπεί στην δημιουργία, μέσω εκπαίδευσης, των συνθηκών εκείνων που θα επιτρέψουν στο οπτικό σύστημα κάθε ανθρώπου να ανταπεξέλθει σε όλες αυτές τις νέες προκλήσεις με τρόπο αποτελεσματικό ώστε να περιορίσει σε σημαντικό βαθμό την εξέλιξη της μυωπίας.
Πολλές φορές η θεραπεία γίνεται συνδυαστικά με τις άλλες μεθόδους με σκοπό το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Σημαντικό είναι να αναφερθεί ότι η αύξηση της μυωπίας δεν αποτελεί πρόβλημα μόνο γιατί επιφέρει εξάρτηση από τα γυαλιά. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος έγκειται στην αύξηση του αξονικού μήκους του οφθαλμού , που σε μεγαλύτερη ηλικία αυξάνει δραματικά την πιθανότητα εμφάνισης επικίνδυνων οφθαλμικών παθήσεων όπως η αποκόλληση αμφιβληστροειδούς, η μυωπική ωχροπάθεια, ο καταρράκτης, το γλαύκωμα κλπ.
Γενικά η κληρονομικότητα αφορά την δομή και την λειτουργία του σώματός μας και ως εκ τούτου αδιαμφισβήτητα υπάρχει η προδιάθεση. Αυτό που σίγουρα δεν είναι δεδομένο είναι η εξέλιξής της. Την εξέλιξη την καθορίζει ο τρόπος με τον οποίο χειρίζεται ο κάθε άνθρωπος το οπτικό του σύστημα. Άλλωστε δεν μπορεί σε δύο δεκαετίες να άλλαξε η κληρονομική προδιάθεση του πλανήτη ώστε να δικαιολογηθεί όλη αυτή η αύξηση.
Όταν γίνεται μία επιτυχής διαθλαστική επέμβαση αυτό που αποκαθίστανται είναι η οπτική οξύτητα του οφθαλμού στις μακρινές αποστάσεις. Η αύξηση του αξονικού μήκους παραμένει, και οι κίνδυνοι που προαναφέραμε στο παραπάνω κείμενο εξακολουθούν να είναι υπαρκτοί στο ίδιο ποσοστό που υπήρχαν και πριν την επέμβαση.
Η μυωπία, όσο και αν ακούγεται παράξενο, δεν είναι η αιτία αλλά το σύμπτωμα μιας κακής λειτουργίας του οπτικού συστήματος. Βεβαίως η προδιάθεση μπορεί να υπάρχει αλλά ο τρόπος που χειρίζεται ο εγκέφαλος του κάθε ανθρώπου τα οπτικά δεδομένα είναι διαφορετικός. Έτσι, αν ο τρόπος δεν αλλάξει, τότε και η πορεία της θα είναι ανοδική. Στις περιόδους της ζωής μας όπου υπάρχει ιδιαίτερη φόρτιση του οπτικού συστήματος (π.χ. σχολείο, εξετάσεις, εργασία) παρατηρούνται και οι μεγαλύτερες αλλαγές. Άρα η απάντηση βρίσκεται στην λειτουργία.