Βασίλης Ν.
Σύμπτωμα : Πονοκέφαλοι – αδυναμία εργασίας
Αιτία : Μικροστραβισμός
Το Vision Therapy δεν είναι μόνο για παιδιά. Η τρέχουσα έρευνα δείχνει ότι οι ενήλικες εξακολουθούν να έχουν ικανότητες νευροπλαστικότητας και μπορούν να επανεκπαιδεύσουν τον εγκέφαλό τους για να διορθώσουν τυχόν δυσλειτουργίες όρασης. Στην πραγματικότητα, οι ενήλικες τείνουν να έχουν καλύτερα αποτελέσματα θεραπείας, επειδή έχουν μεγάλο κίνητρο κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Παρακάτω, ο Βασίλης εξηγεί το ταξίδι του στο Vision Therapy και τα επιτυχημένα αποτελέσματα που βίωσε από αυτό.
“Ήρθα στο BL Vision Therapy μετά από παραπομπή από τον οφθαλμίατρο μου . Είχα χρόνια κόπωση των ματιών και εργαζόμουν στον υπολογιστή, πράγμα που κάνω με τη δουλειά μου ως Διαχειριστής Συστημάτων. Μπορούσα να δουλέψω μόνο λίγες ώρες και μετά δεν μπορούσα να κοιτάξω την οθόνη, η ποιότητα της δουλειάς μου πήγαινε προς τα κάτω. Είχα πόνο στα ματιών, πονοκεφάλους και κόπωση γενικά . Χρησιμοποιούσα πρίσμα στα γυαλιά μου για αρκετά χρόνια, βοηθούσε για μερικούς μήνες και μετά τα συμπτώματά ξεκινούσαν ξανά. Κάθε φορά, μου έβαζαν στα γυαλιά λίγο περισσότερο πρίσμα για να βοηθήσει , αλλά ποτέ δεν φάνηκε να βελτιώνεται.
Αφού παρακολούθησα μερικά βίντεο στον διαδίκτυο και κανόνισα ραντεβού για αξιολόγηση στα BL Vision Therapy με τον Κο. Λαζαρίδη . Ήταν πολύ σαφές για μένα το ότι κατάλαβε την κατάστασή μου και μπορούσε να βοηθήσει. Αυτό που ονόμαζαν Υπερτροπία είναι αυτό που είχα πάντα . Βασικά, το ένα μάτι γυρίζει λίγο ψηλότερα από το άλλο και με έκανε να βλέπω διπλά.
Ξεκίνησα τον Δεκέμβριο του 2019 με τη Μελίντα ως θεραπευτή μου. Η Μελίντα ήταν πολύ υπομονετική μαζί μου και μάλλον πρέπει να την ταλαιπώρησα πολλές φορές ενώ εργαζόταν μαζί μου, αλλά χαίρομαι που το κατάφερε. Ήταν διασκεδαστικό να παίζω όλα τα παιχνίδια και τις δραστηριότητες που είχαν προγραμματιστεί για μένα κάθε φορά. Κάποια πιο δύσκολα από άλλα, αλλά κατάλαβα ότι καθένας από αυτούς ήταν εκεί για να με βοηθήσει να βελτιωθώ. Κάτι που πραγματικά εκτίμησα ήταν ο τρόπος προσαρμογής των δραστηριοτήτων στην περίπτωσή μου. Έβρισκαν νέες δραστηριότητες για να πειραματιστούν μόνο για να δουν αν βοήθησε. Τώρα που είμαι στο τέλος της θεραπείας, χαίρομαι που λέω ότι δεν χρειάζομαι πρίσμα. Τα συμπτώματά μου δεν με ενοχλούν πλέον και αν επανέλθουν ποτέ, ξέρω πώς να τα αντιμετωπίσω καλύτερα.
Δεν πιστεύω ότι χρειάστηκαν μόνο 7 μήνες. Τέλος ,ανακούφιση μετά από όλα αυτά τα χρόνια!
Σας ευχαριστώ όλους όσους ήταν εκεί για να βοηθήσουν στο ταξίδι μου – Σάββας, Μελίντα. Δεν θα μπορούσα να το κάνω χωρίς τη βοήθειά σας”.
